خلبانی که روایت جنگ را از دل آسمان نوشت
به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه خبری تحلیلی «صدای طالقان»، ضحی سادات رسول، خبرنگار حوزه دفاع مقدس طی یادداشتی اختصاصی نوشت: نام سرهنگ خلبان یدالله شریفیراد در حافظه تاریخ دفاع مقدس، با روزهایی گره خورده است که آسمان ایران به میدان نخستین پاسخها به تجاوز دشمن تبدیل شد. او از جمله خلبانانی بود که در سختترین مقطع جنگ ایران و عراق، مسئولیت پروازهایی را بر عهده گرفت که بازگشت از آنها همیشه قطعی نبود.
سرهنگ شریفیراد در سال ۱۳۲۵ خورشیدی در منطقه نساء طالقان متولد شد. پس از پایان تحصیلات دبیرستانی و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، برای گذراندن دورههای تخصصی خلبانی جت جنگنده به ایالات متحده آمریکا اعزام شد و آموزشهای حرفهای پرواز را با موفقیت پشت سر گذاشت؛ آموزشهایی که بعدها در میدان واقعی نبرد، معنا و سنگینی خود را نشان داد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، شریفیراد به کشور بازگشت و خدمت در ارتش جمهوری اسلامی ایران را ادامه داد. در شرایطی که امکان فعالیت حرفهای در خارج از کشور برای او وجود داشت، انتخاب ماندن، تصمیمی آگاهانه بود؛ تصمیمی که او را در صف نخست خلبانانی قرار داد که مسئولیت دفاع هوایی از کشور را بر عهده گرفتند.
با آغاز جنگ تحمیلی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، سرهنگ شریفیراد در پایگاه دوم شکاری تبریز حضور داشت. در ساعات ابتدایی حمله دشمن، او در پست فرماندهی پایگاه مشغول ساماندهی پروازها بود؛ ساعاتی که التهاب، نگرانی و سرعت تصمیمگیری، فضای پایگاه را دربرگرفته بود. اندکی بعد، نوبت به پرواز رسید؛ پروازی که آغاز مأموریتهای عملیاتی او در جنگ بود. نخستین مأموریت برونمرزی شریفیراد در روز اول مهرماه ۱۳۵۹ انجام شد.
او بهعنوان خلبان جنگنده اف – ۵، در مأموریتهای متعددی در عمق خاک عراق شرکت کرد و بنا بر منابع موجود، بیش از ۴۰ مأموریت عملیاتی را به انجام رساند. وی همچنین از اعضای تیم آکروجت تاج طلایی در سال ۱۳۵۷ بود؛ تیمی که نماد مهارت و توان هوایی ایران در سالهای پیش از جنگ به شمار میرفت.
در روایتهای بهجامانده از مأموریتها، شریفیراد تنها به بیان اعداد و مسیرها بسنده نمیکند. او از حالوهوای کابین، سکوتهای پیش از حمله و لحظههایی میگوید که تصمیمهای چندثانیهای میتوانست سرنوشت یک پرواز را تغییر دهد. در کنار این روایتها، توجه او به پرهیز از آسیب به مردم غیرنظامی، تصویری انسانی از جنگ هوایی ارائه میدهد.
در یکی از مأموریتها، پس از درگیری با جنگندههای عراقی، هواپیمای شریفیراد مورد اصابت قرار گرفت. او ناچار به خروج اضطراری شد و در خاک عراق فرود آمد؛ جایی دور از پایگاه و همرزمانش. هفتهها آوارگی در مناطق کوهستانی و اتکا به کمک مبارزان کرد عراقی، بخشی از مسیری بود که او برای بازگشت به کشور پشت سر گذاشت؛ در حالی که خانوادهاش روزها از سرنوشت او بیخبر بودند.
ماجرای نجات این خلبان نیروی هوایی بعدها مبنای ساخت فیلم سینمایی «عقابها» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان شد؛ فیلمی که بر اساس یک رویداد واقعی ساخته شد و برای سالها در حافظه جمعی مخاطبان ایرانی باقی ماند.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، سرهنگ شریفیراد دارای پنج پیروزی هوایی در نبردهای هوایی جنگ ایران و عراق است که سه مورد از آنها بهطور رسمی مورد تأیید منابع معتبر قرار گرفته است. این آمار، بخشی از کارنامه عملیاتی خلبانی است که بخش مهمی از عمر خود را در آسمانهای پرخطر جنگ سپری کرد.
سرهنگ خلبان یدالله شریفیراد در کنار حضور مؤثر در مأموریتهای عملیاتی، با انتشار دو کتاب «پرواز یک میهنپرست» و «سقوط در چهلمین پرواز»، خاطرات و تجربههای خود از جنگ را ثبت کرده است؛ روایتهایی که امروز نهتنها اسناد تاریخی، بلکه بازتابی از باور، مسئولیتپذیری و زیست حرفهای خلبانان نیروی هوایی در دوران دفاع مقدس بهشمار میروند.
انتهای خبر/
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید